ठुलो वृक्षको छाहारीमा सानो ओढार मुनि तिम्रो चन्द्रमाको उज्यालो अगाडी दोषी कलाकार "स्वप्निल "वा सपनाको राजा अझ तिम्रै भाषा मा भन्नु पर्दा मनको राजकुमार थिङ्ग उभिएर मन्द मुस्कान देखाएर तिम्रै कुमारीत्व लाइ भरपर लुट्दैथे तिमि अन्जान नै देखिन्थ्यु।
कथा.……
श्रीर्षक "द रियल आर्टिस्ट
कलाकार : तिमि र तिम्रो एक्लो जवानी र त्यसको एकमात्र दर्शक म वा "स्वाप्निल "
स्थान : ठुलो छाहारीको अन्धकार ओढार
कारण भनौ मा अनेक स्वच संग धान्ने मेल खाने तिमि आफ्नो जवानी लाइ प्राक्रिति संग दाज्दै बसन्तरात मन्द रात मन्द निन्द्रा बिस्तारै गल्दै। …बिस्तारै सुतिरहेको बिस्तारालाइ छोड्दै अर्को संसारमा पुग्न लागे ,,,,, लाग्छ प्रतक्ष मसंगै छेउ मा मेरै समिपमा रहेको सिरानीलाई बाइ बाइ भन्दै थे……… अनि त्यहि सिरानीले छोड्ने कुनै सम्भब देखेंन र त्यहि छुटकारा पाउन आँखाको नानीहरु बिस्तारै बन्द हुन् पुग्यो। ……
पात्रसंग म ;;;
उनि बिचैमा मसंग बिना सब्दमा मेरो अंगालोमा बाधिदै थिन। बिस्तारै त्यो अंगालो। …… उनले स्पर्शले मलाइ असाधारण बनाउदै थियो। मेरो जिउ अलि थकान जस्तो पनि भएको भान हुन्थ्यो। एक्कासि त्यो स्पर्स ले मेरो मुटुमा एक प्रकारको झाडका दिन पुग्यो र म ठुलो गल्ति गर्दै छु भन्ने सोच आयो र मा लामो सास फेर्दै सोच्दै द अनाएसै। ……. म बिना सम्झौता अगाडी बढे। तर त्यहि मनको कुनै कुनाबाट एउटा संदेसले कतै गलत गर्दै छु भनेर छटपटाहट हुन पुग्यो। ……. र सोचे
"म त् उनीबाट केहि चाहेको होइन। मात्र उनको जवानीलाई यहि सपनामा मात्र भोग गर्न सक्छु भोलि मेरै भोगले उनको कुमारीत्वमा कुनै दोष लाग्ने बाटो नहोस। म बिना उनलाई यहि रुप र जवानीलाई नै पाउन सकुन।
भोलि मेरो आत्मियताको असर त्यो उनको जवानीमा दागको रुपमा नपरोस। सुद्ध र सरल जस्ती छिन म उनलाई यहि सपनामा मात्र भोग गर्न सक्छु म तर यो सपनाको बास्तविकता लाइ बिपना स्वरुप उनको जवानी लुट्दिन। उनलाई म जति भोग गर्न सक्छु मेरो सम्बोगले स्खलन हुदा उनमा कुनै असर गर्दैन तर त्योस्खलनले उनमा कुनै असर पर्न दिन्न"
भन्नाले मेरो कुरा अझै बिस्तारित रुपमा नै खोल्छु म उनको भोग सधै गर्न सक्छु। हरेक रात म यस्सैगरि आफुलाई हराएर यो ठाउ आउछु। अर्थात म उनलाई म भोग गरेर आफ्नो तृप्त मेटाउछु तर उनलाई प्रत्यक्ष सहभागी हुन् दिन्न उनको कुमारीत्व सधै पवित्र होस् सधै यस्तै भोगी भएर छटपटीदै मेरो अंगालोमा आएको देख्न चाहान्छु। त्यसैले मेरो कदम कति सहि होला कति गलत पनि……
बिस्तारै फेरी पछि सर्दै भने "तिमि कृपया पछि सर ;;;; तिम्रै अथिति ले मेरो मन भड्किन्छ तिम्रै पहुचले मेरो आत्मा ठाउ नै छोड्छ। अब योभन्दा अगाडी नबढेकै यो प्रेमले सफलता पाउन सक्छ '''''
भन्दै बिस्तारै थुचुक्क बसे र कल्पनामा हराउन लागे ;…. र त्यहि कल्पनामा पाप गर्न पुगे अथवा तिम्रो त्यो रुप र बैस पुर्ण भोग गरे। तिमि अन्जान थिएउ म तिमीलाई पूर्ण रुपमा आफुमा पाइसकेक्को थिए। तिमि त्यो खेल मा न संतुस्टी नै पाउथेउ न पिडा नै. ….
फेरी फर्किएर तिमितरर्फ हेरे …… तिमि सुकु सिकु गर्दै आँसु पुछ्दै मलाइ सम्पूर्ण दोष लगाउदै थेउ र एक्लै भन्दै थेउ "मेरो दोष थीयो र यो प्रेमको गम्भीर खाडलमा गाडेर छोड्छु ?
तिम्रो प्रश्नै प्रश्न थियो "मेरो मायाले कहिले दुख दिएको थियो ?>>>>> म बिना तिमि यहि भोगी जीवन छोडेर जोगी जीवन जिउन सक्छौ ? मेरो कुन जन्मको पाप को बदला दिन आज तिमीलाई माया गर्न पुगे ????
सबै प्रश्नको जवाफ मसंग थिएन तर एकै सब्दमा भने 'उज्यालो हुन् देउ'
उनलाई यहि ओढारमा भोग गर्न करिब अझै केहि बर्ष थियो। किन भन्नुहोला ??कारण के होला ? म सपनाको राजकुमार अथवा म आफैमा काल्पनिक कलाकार लाग्छ होला तर त्यस्तो केहि होइन।
म सधै उनकै निमंत्रनामा त्यो रात्री ओढारमा त्यहा पुग्ने गर्छु। उनले हरेक प्रहरमा मेरो आत्मालाई तानेर पुर्याउछिन म चुम्बकीय बिपरित धुर्बिय आकर्षण भएजस्तो उनको कल्पनामा पुग्छु।
हो उनि मात्र १६ बर्ष छिन र आफ्नो जवानी र बैसको तत्व लाइ उत्पादन गर्ने क्रममा बिकास गर्न आफैलाई झुलेको धानकों पालुवा जस्तै आफै मतर्फ झुल्ने कोसिस गर्छिन तर म जमिनको बलियो जरा जसरि उनलाई थामेर बस्छु र आफ्नो फुल झारेर समय बिताउछु। अभाब त् मलाइ कहिलै उनको भएन तर सधै मेरो अभाब हुने पिडा दिएर बिहानको मिठो प्रहरमा उनैलाई हेर्न झ्यालको पर्दा उघार्छु।
यस्तै समयमा हाम्रो अन्तिम भलाकुसारी चल्दै थियो "बाहिर मिठो चिसो हावाको स्पर्शले मा अझै गडिलो निन्द्रामा थिए।
त्यत्तिकैमा उनको बोलि आयो " मेरो यो उमेरलाइ यत्तिकै सेलाएको हेर्ने हो भने म अबको सात वर्षा सम्म ओइलाएर झर्न सक्छु। करिब ७ वर्ष मा अब बिपनामा फर्किएर कुर्न सक्दिन म तपाइलाइ आफ्नो बनाउन सपनामा मात्र सक्छु बिपनाको संसार धेरे कठिनाइ छ। कृपया म तपाइलाइ यहि स्थानमा वा म यहि जवानीमा तपाइकि हुन चाहन्छु /. म यहि उमेरमा हजुरलाई सुम्पिन्छु। अब म आफ्नो उमेरसँग सम्झौता गर्दिन। म यहि समय यहि रुप यहि जवानी यहि परिबेस यहि स्थानमा मात्र तपाइलाइ आफ्नो बनाउन सक्छु। त्यसैले म आफ्नो प्राण त्याग गर्दै सधैको निमन्त्रणा दिन्छु। म यहि रहेभने कसैले रोक्न सक्दैनन् कसैले छुटाउने सोच्न पनि सक्दैनन् म अरु कसैको हुन् दिन्न। म मेरो सरिर भोगको लागि आज पहिलो बिहानी तपाइको घर आउने छु र फर्किने छु र भोलि राति यहि समय यहि स्थान तपाइकि """सपना"''' कुरेर बसेकी हुन्छु ''
ढोका ढकधकाउदै कोहि बोल्यो। मिठो स्वरमा "उठ्नु भयो " ?
"ढोका खोल्नु त् "
कति समय सुतेको "?
कति धेरै कल्पनाको दुनियामा हराएर बस्नु भएको ?
म त् धेरै समय भयो त् तपाइसंग बिदाइ भएर.……. बाक्य रोकियो।
अ अ म अलि ,,,,,,,, अ ,,,,,,,,
मिठो मुस्कानलाइ हेर्दै अकमकाउदै बोले।
समय बित्यो दिन गयो जे नहुन थियो त्यो भयो मतलब हामि त्यस बिहानीमा एक अर्कामा पूर्ण हराएर दुनिया बिर्सिएउ। …….
उनको सपनिको काम पूर्ण गरिन , म खुसि हुन् पनि सकिन दुखि त् झन् ,,,,,,थाहा नै भएन।
हामि पूर्ण प्राकृतिक भएर हराएउ ,एक अर्काको संगालोमा समाहित भएर एक भेएउ ,सम्पूर्ण थुनिएर बसेको भेल बगेर गए ,,,साउनको भेल सरि आफुलाई उनमा पाए , उनि मेरो भेलाको बाध जसरि थामिरहिन ,,, म एकोहोरो
प्रहार गरेर बाध फुटाउन कोसिस त् गरे तर निकै बेर पछि म नै असफल भए ,,,,,,,बेग कम भयो ,,,बिस्तारै भेल आफ्नो ठाउ बाट तल तल गर्दै आफ्नो उचाइ छोडेर सतहमा आयो। …….
साझा परेको भरखर के थियो रुवाबासी सुने। …
मान्छे दौडधुप गर्दै गरेका थिए। म एकोहोरो आफुलाई आकाशमा हराएको भान भएको थियो ,,,,,
ए होइन म पनि ……….
हाम्रो संसारमा पुगीसकिन मलाइ कुरेर बसेकी होलिन। …. बिस्तारै पाइला बढाउदै उनको घरतर्फ लागे। …
सपना त् यो संसार छोडेर गैसकिछन् ,,हाम्रै संसारमा पुग्न कति हतार गरिन ,,,,,,,,मेरो लागि आफ्नो जीवन बिपना, चाहाना सबै त्याग गरेर मेरो स्वप्निल संसारलाई रंगिन बनाउन सारा दुनिया छोडेर अघि अघि लागिसकिन
म आफुलाई हराएर उनको त्यो लडेको सरिरको दर्शनको लागि पुगे तर त्यहा उनले हिजो राति मैले दिएको फुल हातमा राखेर इसारा गर्दै थिन ,,,,,,,हिजो भन्नाले हाम्रो सपनाको रातमा त्यहि के ठुलो रुखको छ्हहारी मुनिको ओढारमा। ……त्यहि फुल उनको हातमा राखेर म आफुलाई रोकेको थिए ,,,,,
एक ढिक्का आँशु त् झर्यो तर भित्र भित्रै उनलाई अब पूर्ण पाएको आभास भयो। अब आज राति बाट उनि मेरो मात्र हुन्छिन।।।।।।।
सपना म आजबाट स्वप्निल संसारमा समयमै आउछु। … अब म तिम्रो लागि कहिले समय कुर्न पर्दैन ,,, म तिम्रो जवानीलाई अब सधै तृप्त गरेर राख्न सक्छु अब तिमि कहिलै आजको उमेर बाट बुढी हुदिनौ ,,मेरै लागि सधै १७ बर्षको भएर बस्नेछौ , । आज एकदमै समयमा आउछु। अब एक पहर पनि ढिला गर्दिन। ……
म तिम्रो लागि यो सानो बिपनाको दुनिया एकछिन बिधाई गरेर आउदै छु। …… सम्पूर्णलाई "सुभ रात्री "
